Tek heceli dil
Tek heceli (yalınlayan) diller, bütün sözcüklerin bir tek heceden meydana geldiği dillerdir. Yapım ve çekim ekleri bulunmaz, sözcükler yalın hâldedir. Son ek ve ön eklere sahip değillerdir. Cümlelerin anlamı, sözcüklerin sıralanışına bakılarak anlaşılmaktadır. Bu dillerde, birbirine çok benzeyen sözcüklerin ayırt edilebilmesi için zengin bir vurgu sistemi gelişmiştir.[1] Buna örnek olarak Çince verilebilir. Çince gibi tek heceli dillerde sözcüğün anlamı, yapılan vurguya göre değişmektedir.
Örnek diller
[değiştir | kaynağı değiştir]Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ Muharrem Ergin. Türk Dil Bilgisi. Boğaziçi Yayınları. s. 8.
 | Dil ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz. |